Dit is mijn laatste werkdag voor de vakantie. Veel zin in na een druk werkweekend. Zaterdag actiedag in een onderzoek waarin ik de dossier-vormer ben dus het hele weekend en de maandag tikken om het dossier af te krijgen. Maar het is weer gelukt en de basis is gelegd voor het vervolgonderzoek.

Het lopen gaat niet zo heel lekker. Ik was begonnen met mijn nieuwe schema maar de tweede training gaf mij rechterkuit een signaal af: stoppen maar! Dus schema weer even in de koelkast en nu weer langzaam aan het opbouwen. Het lijkt net of mijn lijf het wel goed vind als ik een doel heb maar als dat het er niet is dan wordt er elke keer weer iets gevonden wat niet mee wil werken. En toch gewoon weer de loopschoenen aan doen en iedere keer weer rustig aan beginnen.

Vrijdag gaan we naar Texel. Dat betekend weer lekker hardlopen over het strand, door de duinen en door het bos. Ik kijk er naar uit.

Dit is mijn laatste werkdag voor de vakantie. Veel zin in na een druk werkweekend. Zaterdag actiedag in een onderzoek waarin ik de dossier-vormer ben dus het hele weekend en de maandag tikken om het dossier af te krijgen. Maar het is weer gelukt en de basis is gelegd voor het vervolgonderzoek.

Het lopen gaat niet zo heel lekker. Ik was begonnen met mijn nieuwe schema maar de tweede training gaf mij rechterkuit een signaal af: stoppen maar! Dus schema weer even in de koelkast en nu weer langzaam aan het opbouwen. Het lijkt net of mijn lijf het wel goed vind als ik een doel heb maar als dat het er niet is dan wordt er elke keer weer iets gevonden wat niet mee wil werken. En toch gewoon weer de loopschoenen aan doen en iedere keer weer rustig aan beginnen.

Vrijdag gaan we naar Texel. Dat betekend weer lekker hardlopen over het strand, door de duinen en door het bos. Ik kijk er naar uit.

Inmiddels zijn we 4 weken verder. Ik werk veel thuis en zo nu dan op het kantoor. Voordeel van thuis werken dat er geen reistijd is. Ik moet bijna 6 minuten reizen om op mijn werk te komen. Met de fiets dan he! Dus loop ik als ik moet werken om de dag voordat ik aan de slag ga. Er zit zoveel ritme in dat ook op vrije dagen eerder in de ochtend gelopen wordt dan verder op de dag. Omdat er geen doel is train ik niet heel hard. De langzame duurloop gaat heerlijk langzaam en ik probeer een keer per week een interval te doen. De ene keer maak ik er een minuten training van en de andere keer een snelle loop waarbij ik iedere kilometer wat harder probeer te gaan. De weekomvang is daarom ook niet heel hoog maar dat maakt nu toch even niet uit.

Ik heb wel weer contact gezocht met een trainer waar ik in het verleden bij getraind heb met de vraag of hij weer een schema voor mij kan maken. Ik merk dat het doelloos lopen soms heel fijn is maar ik ben eerlijk gezegd wel iemand die wel een stok achter de deur kan gebruiken.

Inmiddels ook te horen gekregen dat onze vakantie eind mei naar Marmaris is geannuleerd. Ik had ook niet anders verwacht met de verlenging van de maatregelen. Daarvoor in de plaats een gokje genomen en een weekje Texel geboekt. Nu alleen afwachten wat er half mei beslist gaat worden.......

We gingen inderdaad naar Texel. Op zondagavond was de persconferentie dat alle horeca dicht moest en wij moesten nog eten. Gauw naar een restaurant en wat eten voordat het moest sluiten. Wel iets speling gekregen. Even later nog een rondje door De Koog. Raar! Alles gesloten. Maandagochtend bleek dat ook het hotel waar we zaten ging sluiten. Iedereen annuleerde omdat alles gesloten moest zijn, voor het virus en de verspreiding daar van. 

Inmiddels zijn we twee weken verder. We houden afstand, we werken thuis en gaan bij niemand op bezoek. Kleinkinderen alleen zien via FaceTime. Hardlopen kan nog wel. Inmiddels weer een klein kuitprobleempje maar er is toch geen loop waarvoor ik kan trainen. Raar. De ene na de andere afgelasting komt door en het eind is nog niet in zicht. Ben benieuwd wanneer het gewonen leven weer gestart kan worden.

Er rust een vloek op het lopen van een halve marathon in het buitenland voor mij. In 2016 belandde ik net voor de halve van Barcelona in het ziekenhuis en nu gooit het Corona-virus roet in het eten. De halve van New York is afgelast. Balen. Anders hadden we nu op Schiphol gestaan om te vertrekken. Dinsdagavond kreeg ik de mail van de organisatie New York Road Runners dat het evenement niet door ging. Woensdag gelijk naar het reisbureau om te vragen wat de mogelijkheden waren. Binnen twee uur kreeg ik antwoord van Tui Sports. Er waren twee opties: wel of niet gaan. Ik koos voor niet gaan omdat we vorig jaar al van de stad hadden genoten en het doel van deze trip was het hardlopen. Ik kan niet anders zeggen dat ik de afhandeling door Tui Sports heel netjes vind.

Gisterenmiddag toch maar even de hardloopschoenen aangetrokken om even het hoofd leeg te maken. Inmiddels hebben we een last minute geboekt naar ons geliefde Texel. Even een weekend uitwaaien en daar dan maar nog wat hardloopkilometers maken!

De titel van deze blog zegt het al: gewoon lekker gaan. Het uitbouwen van de kilometers gaat voorspoedig. Van 10 naar 13 en afgelopen vrijdag de 16 kilometer. Zonder klachten. Wel met de bijhorende twijfels zo nu en dan. Het maakt volgens mij niet uit of je net loopt of al heel veel ervaring hebt, de twijfels komen soms zo maar op zetten. Afgelopen vrijdag liep ik rond de Maarsseveense Plassen en toen was het er opeens: kan ik dit wel, voel ik daar niet iets in mijn kuiten of ik lijk wel gek. En het volgende moment zit je weer in de bekende lopersflow en voor je het weet zitten de kilometers er op.

De langzame duurloop is voor het eerst in jaren ook echt langzaam. Er zit rust in mijn hoofd en ik geniet van het lopen. Wind of regen, het maakt niet uit, gewoon lekker gaan.

Gisteren, na een hele dag in een klaslokaal gezeten te hebben, nog even 8 kilometer gelopen. Vandaag rust en misschien morgen nog een klein rondje voordat er vrijdag 19 kilometer op de agenda staan. En dan van het weekend werken.