Texel halve marathon

Wat moet je als Texelliefhebber een keer gedaan hebben: de Texel halve marathon lopen. Nadat het gelukt was om in te schrijven op 1 februari heb je vervolgens ruim zeven maanden om er naar uit te kijken. Normaal gesproken gaan wij altijd halverwege september nog een weekje naar Texel maar dit jaar werd eind september, vakantie en hardlopen kon zo gecombineerd worden. Zaterdag vroeg van huis om voor de verwachte drukte bij de boot te zijn. Het lukte zelfs om de boot van 10 uur te halen. Het weer was heerlijk dus een terrasje pakken voor het ophalen van het startnummer was geen vervelend idee. De nacht van zaterdag op zondag toch wat last met slapen. Zou ik genoeg kilometers gemaakt hebben? Ook het gedeelte over het strand was iets waar ik me best een beetje zorgen maakte. Ik hoorde namelijk bij het ophalen van het startnummer dat het vloed zou zijn als we ruim anderhalve kilometer over het strand mochten lopen. Pittig vooruitzicht.
Zondagmorgen op de fiets van De Koog naar Den Burg. We waren vroeg dus nog even een kopje koffie genomen waarna ik de bus richting veerhaven nam. Daar rustig gezeten in afwachting van de boot. 11.30 uur zou deze vanaf Texel vertrekken om de lopers van de overkant op te halen. De boot is in zijn geheel overgenomen door de lopers die de bootstart hadden kunnen inschrijven, zo'n 1600 man bij elkaar. Op het autodek was een hoempapaband aan het spelen die de sfeer er goed in bracht. Ik had inmiddels een plekje gevonden aan de zijkant en nadat de boot was afgemeerd ging de deur langzaam open. Het startsein, met behulp van de scheepshoorn van de boot klonk en daar gingen we. Een lang lint lopers overspoelde het eiland. Ook de eilandstarters, dat was dit jaar voor het eerst omdat het de 10e keer was dat de loop gehouden werd, voegde zich bij de bootstarters. De eerste kilometers lopen de 10 kilometer en de halve marathon samen op. In Den Hoorn is de splitsing waarna ik de duinen en bossen van Texel door mocht. De wind was gunstig dit jaar, grotendeels in de rug en de temperatuur was hoog, zo rond de 23 graden. Ik heb slechts een drankpost overgeslagen want ik zat mudvol van al het water en twee gelletjes. Het strand was zwaar. Na nog geen 100 meter waren allebei mijn voeten nat door een golf die niet te ontwijken was. Mijn kilometertijd was op het strand 6 min 43, zegt alles volgens mij. Ook het stuk van het strand af, over het duin, was ontzettend zwaar en diverse lopers konden slechts wandelend naar boven. Hierna moet je nog een kilometer of 6 naar de finish. De laatste 4 hiervan kon ik weer een beetje mijn eigen tempo lopen. Omdat deze halve marathon als zwaar te boek staat was mijn streven het binnen de twee uur te doen. En dat lukte, mijn tijd was 1 uur 56 minuten en 17 seconden. Nadat ik de medaille had gekregen haalde Inger mijn zuur verdiende Skuumkoppe op: wat smaakt zo'n biertje dan lekker.
Nu rest nog een weekje vakantie. Misschien nog wat lopen op dit mooie eiland!
Proost
Proost

Reactie schrijven

Commentaren: 3
  • #1

    Myrthe (maandag, 26 september 2016 16:59)

    Wat suuuperleuk! Was al benieuwd hoe het ging en ik wíst dat je er over ging schrijven! Hou je het bij deze ene keer? Fijne vakantie nog xx

  • #2

    Charlotte (dinsdag, 27 september 2016 20:47)

    Goed gedaan!!! Volgend jaar weer?!
    Nu heerlijk genieten
    Kusjes van ons

  • #3

    Nellie (dinsdag, 27 september 2016 22:10)

    Top gedaan hoor broer!!! Als je volgend jaar weer gaat, gewoon de hondjes mee om de route over het strand te begeleiden