Inschrijfstress

En zo werd het langzaam 1 februari en dan gaat het langzaam kriebelen: het om 00.00 uur klaar zitten om in te kunnen schrijven voor de Texel halve marathon. Met het idee dat ik niet de enige ben die graag weer wil meedoen blijft het toch altijd spannend. Het aantal bootstart-plekken is slechts 1600 en als ik start dat wil ik van de boot. Dit is zo aparte ervaring en na vorig jaar ben ik er misschien al wel aan verslaafd. Wat een belevenis is dat. De klok springt op 00.00 en direct op aanmelden drukken. De eerste keer gebeurd er niets dus gelijk in de herkansing. Nu loopt het wel door en ik krijg de felicitatie door dat ik er bij ben. Het wachten op de activerings-mail duurt even maar ook die komt binnen. Nu kan ik gerust gaan slapen en morgen inschrijven. 

Ook het inschrijven is inmiddels gedaan. Nu nog een onderkomen zoeken en boeken en dan zijn we er klaar voor.

En dan zal ik ook nog even een update geven van mijn gezondheid. Inmiddels gaat het langzaam de goede kant op. De laatste restjes griep worden afgebroken. Ik merk wel dat mijn conditie een behoorlijke deuk heeft opgelopen. Ook ben ik ruim 4 kilo afgevallen. Ik hoop maandag weer met de opleiding te kunnen beginnen, al is het misschien maar een halve dag. En dan zo toewerken naar onze citytrip naar Barcelona. 

Na Barcelona ga ik het hardlopen weer oppakken om dan voorzichtig de draad op te gaan pakken naar de halve van de Haar.