Het kan weer: wedstrijden lopen. Ik bouw mijn weekkilometers langzaam op en kon op Texel toch lekker de 10 kilometer lopen. Ik had ingeschreven voor de halve maar dat mocht echt niet van de fysio. En gehoorzaam als ik ben deed ik wat hij vertelde. Genieten van een heerlijke vakantie op het heerlijke waddeneiland maakte ik toch nog wat kilometers voordat ik de boot op mocht voor de start. Het was vreselijk mistig tijdens de start maar tijdens het lopen bleek het behoorlijk warm. De kilometers gingen vlot tot ongeveer de 7e kilometer. Het wak was groot maar op karakter klom ik uit dit dal. Echt versnellen was er niet bij en de finish was een zeer welkom. Ik was best tevreden met de eindtijd voor de 1e wedstrijd sinds eind mei.
De vakantie was nog niet afgelopen en dus kon ik ontspannen door trainen voor de volgende wedstrijd: de Singelloop in Utrecht. Ik had weer eens ingeschreven met mijn wedstrijdlicentie en mocht dus in het eerste startvak plaats nemen. De bedoeling was, je raad het al, rustig aan te starten. Dit lukte weer niet en mijn eerste kilometer ging onder de vijf minuten.......veel te hard. Tot 6 kilometer ging het redelijk en daarna was het een, voor mijn gevoel, een lijdensweg. De laatste kilometers sleepte ik mezelf naar de finish. Na 52 en een halve minuut kwam ik over de finish. Compleet gesloopt maar ruim 2 minuten sneller dan op Texel!
En dan nu: werk en lekker ontspannen door trainen. Ook de baantraining gaat weer steeds beter. Ook probeer ik weer eens een keer boven de 10 kilometer te komen want ik zal toch weer aan de start staan van de Zevenheuvelenloop. Daar moet ik de 15 kilometer lopen.
Reactie schrijven