Kikarun

In mijn laatste blog schreef ik dat ik weer langzaamaan mocht gaan hardlopen. Nou ja, het mocht de naam hardlopen niet hebben. 1 minuut wandelen en daarna 1 minuut hardlopen. Ging lekker maar besloten om niet te ver en te hard te willen. De eerste keer werden het 2 keer 6 minuten. De keer er op werden het 2 keer 8 minuten. Dat was het laatste loopje op Nederlandse bodem want de vakantie was aangebroken. Lekker 15 dagen naar het zonnige Marmaris. Dit was mijn trainingskamp in de richting van de Kikarun. Om de dag gelopen en zo kwam ik op de laatste dag van de vakantie op iets meer dan 4 kilometer uit. Wel de wandelpauze's er bij maar dat mocht de pret niet drukken.

En toen was het zondag 10 juni: de Kikarun. Door veel sponsoren had ik ruim 550 euro opgehaald voor het team Femke waar ik in mee liep. Na een goede warming up met mijn kleindochter ging ik van start.  Lekker rustig aan lopen en kijken of ik het zonder wandelpauze's kon volbrengen. Kilometer na kilometer liep ik heel relaxt richting de finish. Net voor de finish kreeg een high five van mijn kleindochter. Na iets meer dan 30 minuten kwam ik over de eindstreep. Geen last van mijn achillespees.

Vandaag: spierpijn en een strak gevoel in mijn achillespees. Wel gewoon mijn verplichte oefeningen kunnen doen en ook een keer gekoeld met ijs. Het voelt goed maar ik blijf voorzichtig. Morgen weer lopen maar dan toch weer een wandelpauze inpassen om geen overbelasting te krijgen.

Reactie schrijven

Commentaren: 0